Welkom bij geloof in het leven, de website van Jan Eerbeek.
Als predikant werkte ik in gevangenissen en als hoofdpredikant op het ministerie van Justitie & Veiligheid. In 1981 richtte ik Exodus op. Het is altijd mijn grote passie geweest om mensen die vastgelopen zijn hoop te bieden. Dat begint in henzelf, maar daar moet ook de samenleving steunend in zijn. Ieder mens is waardevol en heeft recht op toekomst. Zingeving, perspectief en herstel en het wegnemen van maatschappelijke obstakels zijn voor mij sleutelbegrippen.
De laatste jaren geef ik in pastoraat en in ontwikkeling van nieuwe projecten steun aan mensen die het alleen niet redden.
Actueel
Boek uitgekomen
aankondiging Mensenland plus
Preek Amazing Grace
Microsoft Word – lucas 4 vs 14-22^J Bergkerk den haag.docx (geloofinhetleven.nl)
Heilig worden tussen de keukenpotten
Afgelopen zondag werd de Nederlandse priester Titus Brandsma in Rome door paus Franciscus heilig verklaard. Titus heeft een voorbeeldig leven geleid. Hij was een gelovig man, priester, geleerde en als journalist kwam hij op voor de journalistiek. Ook was hij een groot bestrijder van het nationaal socialisme. Hij stierf in het concentratiekamp Dachau.
Paus Franciscus sprak in zijn preek over Theresa van Avila. Zij had gezegd dat het er bij ‘heilig leven’ om gaat om kleine zaken groots te doen. Mooi is dat om het gewone leven zo te waarderen.
Daarin kun je groots zijn. Heiligen zijn belangrijk in de rooms-katholieke kerk. Ze doen voorspraak bij God en ze zijn een voorbeeld voor ons om na te volgen.
Kunnen wij is met heiligen in ons leven? En wat zouden wij ‘tussen de keukenpotten’ in het dagelijks leven groots kunnen doen en zo bijdragen aan de heiliging van het leven?
Hier praten we donderdagavond weer over in onze online gespreksgroep. Als u geïnteresseerd bent om daaraan mee te doen, kunt u contact met mij opnemen.
My Home
My Home voor mensen die blijvend een steuntje in de rug nodig hebben
Klaas wilde graag contact met andere mensen. Een medewerkster van de sociale dienstverlening regelde dat er een vrijwilliger zou langskomen. Maar toen die op de afgesproken tijd op de stoep stond, deed hij niet open, hij durfde het niet aan. Zo zijn er veel mensen die behoefte hebben aan contact, maar die niet in staat zijn iemand toe te laten. Sterker nog: ze stoten anderen af. In het jargon worden ze wel zorgwekkende zorgmijders genoemd.
(…)
De samenleving zelf moet mensen erbij houden, en daarvoor is onderlinge samenwerking nodig. Daarom heb ik het project My Home ontwikkeld in samenwerking met de diaconie van de Protestantse Gemeente Borger, Kerken met Stip en Exodus Nederland.
My Home is bedoeld voor mensen die psychisch kwetsbaar zijn en zelfstandig wonen. Ze hebben allemaal hun eigen persoonlijke problematiek die hen beperkt, en hebben meer aandacht nodig dan professionele hulpverlening kan geven. Zij heten in het project de deelnemers. Ze worden gekoppeld aan een persoonlijke vrijwilliger met wie ze regelmatig contact hebben.
Stichting De Mussenhof, een blijvende bedding voor mensen die psychisch kwetsbaar zijn
Om ook meer structureel bij kunnen dragen aan de ondersteuning van psychisch kwetsbare mensen in de dagelijkse levenssituatie, hebben mijn vrouw Irene Swankhuisen en ik in 2018 Stichting De Mussenhof opgericht. De ambitie om iets maatschappelijks te ontwikkelen voor hen is vergelijkbaar met de ambitie die we hadden bij het ontstaan van Exodus, op grond van mijn ervaring toen.
De Mussenhof biedt persoonlijke, liefdevolle aandacht voor psychisch kwetsbare mensen, zodat zij ervaren dat zij er niet alleen voor staan. Wij zoeken met hen naar wat nodig is om stabiel en gelukkig te kunnen leven.
De Mussenhof wil mensen in de dagelijkse levenssituatie een steuntje in de rug bieden als zij het alleen niet redden. Dat kan een tijdelijke periode zijn, maar dat kan ook een blijvende levenssituatie zijn. De Mussenhof werkt aanvullend op de professionele hulp die mensen kunnen hebben. – lees verder –
2022-01-19 – dagboek – Over ons geweten
In een televisieprogramma hoorde ik een interessante opmerking over ons geweten. De zus van Herman Brood zei dat hun moeder altijd zei dat ze niet gelooft in God, maar dat ze naar haar geweten luistert.
Ik vind dat een mooie gedachte, omdat het betekent dat de dingen die je doet en niet doet een diepere afweging in jezelf hebben. Met andere woorden: we doen niet zomaar iets, maar we laten ons spreken en ons handelen door diepere motieven bepalen. Dit is ook ons geweten. De vraag blijft waardoor ons geweten wordt gevormd. Door wie of door wat groeit ons geweten in onszelf? Ontstaat dat in onszelf alleen, of komen daar ook invloeden van buiten bij? Voor mij is dat ook God. Meer in het bijzonder wat we over Hem lezen en horen hoe Hij aankijkt tegen het mensenleven. Voor mij is dat richtinggevend. Natuurlijk zijn er veel meer invloeden op, maar God en geweten hoeven geen aparte velden te zijn in onszelf. Ook God kan in ons geweten spreken.
Deze dagboeknotities worden ook op mijn weblog geplaatst